Pas wanneer je je openstelt voor alle donkere delen, die delen waar jij het liefst niet naar toe wilt gaan omdat ze wel eens te overweldigend kunnen zijn, dan ga je het pad van de heling op.
Op het moment dat je je emoties leert omarmen, ze gaat herkennen en erkennen dan kan je ze accepteren als delen van jou. Ze horen bij je, het is deel van je wie bent.
Welke pijn jou ook heeft gevormd, weet dat het toen te overweldigend voor je was, je moest ze wel wegdrukken om door te kunnen gaan. En dat is niet fout, het is juist vreselijk lief van jezelf want het stelde jou in staat verder te leven. Maar je bent dat deel van jou gaan afsluiten en misschien ergens een overtuiging gaan aannemen, dat het aan jou lag, dat je niet lief genoeg was, of niet goed genoeg, dat je het niet verdiende. Maar dat dient je nu niet meer.
De blokkades en patronen waar je nu tegenaan loopt, zouden z’n oorsprong wel eens daar kunnen vinden. Juist daar, in die verdringing…. om alsnog gezien en gevoeld te worden. Het zit in je systeem, in je lichaam, vandaar de (vage) klachten.
Kan jij ‘horen’ wat je lichaam je wilt zeggen of ben je door de verdringing juist het contact met je lieve lijf verloren?
Ben je eraan toe om verantwoording voor jezelf, voor jouw patronen te nemen of voel je nog weerstand?
Als jij in contact wilt komen met die (onbewust) opgeslagen delen in jou, dan zou je kunnen denken aan een ademsessie. Door de langdurige verbonden adem zak je vanuit je hoofd in je lichaam, waarbij de adem op zoek gaat naar die delen in je lichaam waar jij de energie hebt vastgezet. Hierdoor kun je door interne fysieke, emotionele en/of mentale blokkades breken, om jezelf alsnog te bevrijden.
Dit is mijn pad (geweest) en ik gun jou dat ook.
~Linda🌸